Weet je zeker dat je de goede kant op stuurt?

Afgelopen week keek ik naar Air Crash Investigation op National Geographic. De uitzending ging over vlucht KAL 007 van 1 september 1983. Het Korean Air toestel kwam door een navigatiefout in een verboden deel van het luchtruim van de Sovjet-Unie terecht. Hierop werd het vliegtuig iets ten westen van het eiland Sachalin door vier Russische straaljagers gevolgd en door een Soechoj Soe-15 met een K-5 raket neergeschoten, op 55 kilometer van het eiland Moneron. Het toestel, een Boeing 747, vervoerde 269 bemanningsleden en passagiers, waaronder het Amerikaans congreslid Larry McDonald. Er waren geen overlevenden. Dit incident leidde er toe dat president Ronald Reagan de GPS-technologie vrijgaf voor civiel gebruik.
Wat mij met name boeit aan dit voorval is de parallel met de bedrijven waar ik kom. Net als de piloten van vlucht KAL 007 zijn de bedrijven overtuigd dat ze op de juiste koers zitten. Na wat onderzoek blijkt toch altijd weer dat voor de hand liggende zaken over het hoofd worden gezien. Marges blijken niet te kloppen door fouten in stuklijsten en routes, planningen worden nog steeds op week of dagniveau gemaakt, in plaats van op minuut of uurbasis en verspillingen worden niet geregistreerd waardoor ze blijven voorkomen. Kortom bedrijven denken dat ze de goede kant op sturen, maar in werkelijkheid zitten ze er naast. Voor bedrijven lijken de gevolgen niet zo fataal als voor vlucht KAL 007, maar in werkelijkheid wordt er heel veel geld verspeeld terwijl de marges en winstgevendheid onder druk staan. Tijd voor actie!