Go the extra mile
Afgelopen week is mij weer eens duidelijk geworden hoe cruciaal het principe van go-the-extra-mile is. Als gevolg van de crisis hebben veel bedrijven/ medewerkers zich teruggetrokken in hun schulp. Kostenbesparingen zijn doorgevoerd, met als gevolg dat minder mensen meer moeten doen. Door deze toegenomen werkdruk, schiet het doen van iets extra’s erbij in. Als daar bovenop ook nog eens onvoldoende tijd genomen wordt om de belangrijke taken te doen (en dus alleen de urgente taken uitgevoerd worden), lijkt de situatie uitzichtloos. Je zit in een negatieve spiraal.
Ombuigen van deze negatieve spiraal is zeker mogelijk. Begin bij jezelf. Doe ongevraagd iets extra’s qua taak, service of product. Het resultaat zal je verbazen. Je krijgt weer lol in je werk en tijd om belangrijke taken uit te voeren. Vergeet ook niet je succes te vieren, en er dus van te genieten!
Nieuwe ideeën verzinnen is 1, zorgen dat ze standhouden is 2…
Vaak starten verbeter initiatieven onder een positief gesternte. Voorgestelde verbeteringen worden enthousiast opgepakt en uitgevoerd. Maar vaak komt er dan een moment waarbij de sleur intreedt. Een mooi voorbeeld is de organisatie van gereedschappen in een werkplaatsen. Het is een goed idee om een gereedschapsbord te maken met daarop de schaduw van ieder stuk gereedschap. Je hebt dan direct overzicht, hoeft nooit te zoeken en terughangen kan snel op de juiste plek. Het probleem ontstaat als er meerdere personen gebruik van maken. Handig als je collega het bord goed bijhoudt, en jij zoekt steeksleutel 13. Je loopt naar zijn bord en pakt het ding. Uiteraard was je van plan om het na gebruik direct terug te hangen, maar daar was het nog even niet van gekomen. Zeer frustrerend voor de nette collega, die dan weer op zoek moet naar zijn eigen spullen…
Als je dit gedrag een tijdje toestaat, stop iedereen met het gebruik van het gereedschapsbord, en zijn de voordelen weg. Essentieel is dus het draagvlak van alle betrokkenen en daar waar nodig een adequaat ingrijpen van het management als iemand zijn taak verzaakt. Daar gaat het in de praktijk vaak mis. De managers weten niet exact waar ze op moeten letten, en zijn dan te laat met ingrijpen. Dus managers: zorg voor de borging!